«وقایع استان» حواشی به وجود آمده برای مجری مطرح تلویزیون را بررسی می کند؛/زندگی دو گانه نامداری

چهارشنبه ۴ مرداد ۹۶   شماره ۶۳۸

***

وقایع استان

سارا حسین نژاد

***

سلبریتی ها این روزها نقل محافل خیلی ها هستند و اعمال و رفتار آن ها سوژه ای برای دهان به دهان شدن. انتشار فیلم ها و عکس های آن ها در فضای مجازی و اظهار نظرهای مختلف در مورد کارهایشان از کلمه ای که از دهانشان خارج می شود تا نوع پوشش و حتی روابطشان حالا به یکی از سرگرمی های توده مردم تبدیل شده است. سلبریتی ها یعنی افراد معروفی از قشرهای مختلف که بیشتر شامل بازیگران و خوانندگان می شود در این میان ورزشکاران و مجریان برنامه های تلویزیونی نیز وجود دارند. سلبریتی در معنی لغوی به معنای شهرت، عضو صنوف ممتاز جامعه و … است؛ اما این شهرت صرفا به خاطر کار هنری یا ورزشی آن ها نیست در واقع آن ها افرادی هستند که به واسطه همین شناخت به فعالیت های اجتماعی و البته اقتصادی نیز مشغول هستند از حضور در کمپین های بشردوستانه تا حضور در تبلیغات برندهای معتبر. البته ممکن است افراد دیگری غیر از ورزشکاران و هنرمندان نیز سلبریتی باشند مانند برخی از سیاستمداران و یا حتی یک شهروند معمولی که یک اتفاق او را مشهور می کند. از دیدگاه جامعه شناسان، سلبریتی ها ار گذشته بوده اند ولی شکل حضور و استفاده از جایگاه آن ها در دوران معاصر به شدت تغییر کرده است در جامعه معاصر سلبریتی بودن لزوما به این معنی نیست که یک فرد در مقایسه با میانگین افراد آن جامعه از استعداد و مهارت بیشتری برخوردار است، بلکه صرفا به این معنی است که یک نفر بهتر از دیگران توانسته کالایی را که مردم می خواهند، به خوردشان بدهد. فرقی ندارد این کالا زیبایی باشد یا فعالیت های بشردوستانه. مهم این است که مردم با دیدن آن بتوانند رویایی از آن چه را ندارند، در سر بپرورانند. به همین خاطر است که با بررسی سلبریتی های هر جامعه می توان به فرهنگ توده ای و شکاف های اصلی آن جامعه در یک دوره مشخص پی برد. چرا که فرهنگ شهرت چیزی فراتر از علاقه به آدم های مشهور، انعکاسی از ارزش های جمعی و نمایش رابطه پیچیده میان انتظارات اجتماعی و واقعیت های اجتماعی، اقتصادی است. ما طرفدار آن چیزی هستیم که نداریم و دوست داریم روزی به دست بیاوریم. ما جذب سبک زندگی، زیبایی، ثروت، شهرت و نوع دوستی سلبریتی ها می شویم، چون پکیج کاملی از همه آن چیزهایی است که در زندگی انتظارش را می کشیم. پس بیهوده نیست که به آن ها عشق می ورزیم و دوستشان داریم. در واقع این سلبریتی ها با حضور خود در جامعه و آثاری که به جای می گذارند حجم بسیاری از مردم را با خود همراه می کنند و اینکه چقدر بعنوان الگو در یک جامعه می توانند مثبت باشند یک چالش بزرگ است زیرا بسیاری از این سلبریتی ها حتی قوه تحلیل نیز ندارند؛ ولی اظهار نظرهایشان در مورد مسائل دست به دست میان مردم می چرخد و مورد توجه و الگوی توده مردم است.
وقتی یک سلبریتی برای ما مهم می شود و تمام فعالیت ها او را دنبال می کنیم و سعی داریم سبک زندگی مشابه او داشته باشیم قطعا اگر اتفاقی برای او نیز بیفتد هم برایمان مهم است مثلا اینکه ازدواج کرده، جدا شده و یا صاحب فرزند شده است. در این میان حاشیه ها نیز جایگاه خاص خودشان را دارند. البته حاشیه های سلبریتی های هر کشور با توجه به فرهنگ و عرف آن جامعه نیز متفاوت است. بهرحال این گروه خاص همیشه می دانند به دلیل اینکه در مرکز توجه هستند باید مراقب برخی رفتارهای شخصی خود حداقل در مجامع عمومی باشند زیرا هیشه پاپاراتزی هایی هستند که در گوشه ای منتظرند تا یک عکس ناب از شخصی ترین لحظه زندگی او را شکار کنند. البته در کشور ما پاپاراتزی به معنایی که در کشورهای دیگر است وجود ندارد ولی به مدد همین گوشی های همراه خود مردم یک پاپارازتی هستند. کم نشنیده ایم و ندیده ایم فیلم ها و عکس هایی از زندگی شخصی هنرمندان که البته در مغایرت با آنچه بوده است. اولین حاشیه پر صروصدای سلبریتی ها به انتشار فیلمی از رقص یکی از مجریان تلویزیونی مشهور در مهمانی ای مختلط بود که برای خیلی ها تعجب برانگیز بود. بعد از آن یکی از دامنه دارترین این حاشیه ها انتشار فیلم شخصی از یک بازیگر دختر بود. بعد از آن فیلم هایی از مهمانی های فوتبالیست ها و… کم کم مردم فهمیدند سلبریتی هایی که نقش های مثبت بازی می کنند و یا در جلوی دوربین از برخی ارزش ها صحبت می کنند جور دیگری نیز هستند. البته نباید از حق بگذریم که برخی از این فیلم ها و عکس ها باعث نابودی زندگی هنری و حتی شخصی این افراد شد. البته شاید دیگر برای مردم مانند گذشته خیلی مهم نیست که مثلا کدام سلبریتی در بیرون از ایران کشف حجاب کرده است و حتی شاید مانند قبل بر زندگی شخصی و هنری آن سلبریتی تاثیر نگذارد؛ ولی برخی موارد هستند که به دلیل نوع برخورد خود آن سلبریتی با آن موضوع حساسیت زا می شود و موجی از انتقاد از آن رفتار را به همراه دارد. دو روزی است که فیلم ها و عکس هایی از یکی از مجریان زن تلویزیون ایران در فضای مجازی دست به دست می شود. مجری ای که بدون حجاب و در حال خوردن مشروبات الکلی در پارکی در یکی از کشورهای اروپایی است. در ابتدا باید گفت قطعا این خانم و همسرش اجازه دارند به سبکی که خودشان دوست دارند زندگی کنند و شاید فیلم و عکس گرفتن از زندگی خصوصی آن ها در تعطیلات غیر اخلاقی باشد؛ ولی درست زمانی این عکس ها به یک بحث حساس در مورد این خانم کشیده می شود که وی خود را دقیقا مبلغ سبکی از زندگی می داند که در مغایرت با رفتار او بوده و بارها به این مساله تاکید داشته است. خانمی که چادر را بعنوان حجاب برتر معرفی می کند و حتی الگوی یک زن موفق چادری، زیبا و شیک پوش در تلویزیون و روی جلد مجله ها معرفی می شود باید بداند که جغرافیا نباید در اعتقاد او تاثیر داشته باشد مگر اینکه او مبلغ چیزی بوده است که به آن هیچ اعتقادی نداشته است و فقط صرف درآمدزایی و خوش رقصی این پوشش را انتخاب و به وضوح در موردش حرف زده است. قبل از این، ازدواج این خانم مجری با مجری معروف دیگری و جداییشان حاشیه ساز شده بود. او در یکی از مصاحبه هایش در خصوص علت جدایی گفته بود که در موردهای اعتقادی و حتی دایره دوستان با هم مشکل داشتیم. او ادامه داده بود:
« من آدم واقعی و ساده‌ای هستم. من همینی هستم که می‌بینید. به نظر من همه باید آن‌طوری باشند که همیشه هستند و لزومی ندارد شما چند شخصیت متفاوت داشته باشید »
نوع حجاب وی یکی از دلایل محبوبیت او بود، او به خاطر همین چادر ملی و سبک جدید پوشش به جسارت و متفاوت بودن مشهور شد و حتی خیلی ها از سبک پوشش او تقلید کردند. البته از همان ابتدا انتقادهایی به نحوه چادر پوشیدن او و عکس هایی که در فضای مجازی پخش می کرد بود به طوریکه یکبار ایسنا در یادداشتی در این مورد نوشت: « این که از یک بانوی چادری که از قضا الگو شده و روی دخترهای نوجوان و جوان مملکت تأثیر گزار است، توقع داشته باشیم با چادر درست برخورد کند، چادر را عین خواهرها و مادرهای ما، درست و تمام سر کند، و شأن حجاب فاطمه سلام الله علیها را رعایت کند توقع زیادی است؟
اینکه از او که در مصاحبه هایش از علاقه به اجرای برنامه های مذهبی سخن می گوید، توقع داشته باشیم عکس‌های بدون چادر، اداها و ژست‌های عجیب و غریب، لاک و آرایش‌های تند و غلیظ، و ساق دست برهنه خود را در شبکه‌های اجتماعی انتشار عمومی نکند زیاده خواهی است؟
اینکه از خانمِ جلوی دوربین چادری توقع داشته باشیم پشت دوربین هم چادر روی سرش داشته باشد توقع بیجایی است؟
اینکه از یک خانم مجری که مدام در مصاحبه‌هایش از صداقت و راستگویی حرف می‌زند توقع داشته باشیم که دروغ نگوید انتظار زیادی است؟
این حرف‌ها و‌ این رفتارها با هم تناقض ندارند واقعا؟ خانم نامداری! به نظر خودتان اسم‌این‌ها دروغ و نفاق نیست؟!»
این خانم مجری در واکنش به این یادداشت جوابیه داده بود با این مضمون: « من، آزاده نامداری‌ام؛ چادری‌ام ولی هیچوقت نان چادر را نخورده‌ام، ادای اعتقاد درنیاورده‌ام. برعکس؛ اگر اهل نفاق بودم، هیچوقت زندگی‌ام را با دوستانم به اشتراک نمی‌گذاشتم. مثل خیلی‌ها پشت همان نقاب‌های ظاهرالصلاحی پنهان می‌شدم.
من، آزاده نامداری‌ام؛ نمی‌فهمم تصویر یک مهمانی زنانه با پوشش اسلامی (ولی بدون چادر) چه ربطی به دین آدم‌ها دارد؟ نمی‌دانم هم‌غذایی با زوج جوان و یک کامنت ناشناس چه ارتباطی با یک سایت سیاسی پیدا می‌کند؟ نمی‌شناسم آدم‌هایی را که حرمت را و اعتقاد را تنها در ظاهر خلاصه می‌کنند؛ ریختن آبروی یک نفر (که می‌گویند از حرمت خانه خدا بالاتر است) و تهمت زدن به آدم‌ها برایشان اهمیتی ندارد، ولی چادر رنگی در کنار غار حرا، می‌شود بهانه حرمت‌شکنی.
من آزاده نامداری‌ام؛ چادر رنگی را دوست دارم و در خانه خدا هم همراهش دارم چون خدای من، مهربان‌تر از تنگ‌نظری آدم‌هاست و می‌دانم که زیباست و زیبایی را دوست‌تر دارد.»
شاید همین انتقادها و در مقابل واکنش های این مجری باعث شد که حالا با انتشار تصاویر بدون حجاب او در کشور خارجی بسیاری از مردم و بیشتر طرفداران او عصبانی شوند. بعد از انتشار این تصاویر آزاده نامداری در کلیپی عنوان کرد:«که این عکس ها مربوط به حریم شخصی او بوده و او با محارمش بوده است. » البته این حرف در تناقض با رفتار وی در انتشار صورت کبود شده اش در زد و خورد با همسر اولش بود، قطعا کسی که تا این حد مسائل شخصی زندگی خود را به اشتراک می گذارد باید مفهوم حریم شخصی برایش متفاوت باشد از طرفی پارکی که محل تردد همه افراد است نمی تواند حریم خصوصی اطلاق شود و یک مکان عمومی است. شاید اگر خانم نامداری این واکنش را نشان نداده بود و دم از حریم شخصی نزده و اینکه مخاطب را ناآگاه فرض نکرده و بگوید نزد محارمش بوده، این تصاویر نیز مانند هر جنجال دیگری کم کم رنگ فراموشی می گرفت؛ ولی حالا او در صدر تحلیل و نقطه نظرات قرار دارد. کاش این خانم اینقدر تبلیغ چیزی که به آن اعتقاد نداشت را نکرده بود. اعتقاد یعنی چارچوبی که به این راحتی و با جابه جایی جغرافیایی از بین نمی رود. اعتقاد خصوصا در مسائل دینی و عرفی بسیار ریشه دار و عمیق است. غیر از اینکه مخاطب ها و علاقمندان این سلبریتی حالا فکر می کنند که به راحتی دروغ شنیده اند مساله دیگر بیت المال و اعتباری است که از حقوق این ملت برای پرورش چنین افراد و بال و پر دادن به آن ها هزینه شده است. کاش این خانم باز هم چادر بر سر نکند و یا صراحتا اعلام کند چادر را به خاطر شرایط و اقتضائات بر سر می کند. در اینجا مساله شخص این خانم نیست بلکه مساله زیر سوال رفتن نمادی است که تلویزیون ایران سال ها بعنوان الگوی حجاب برتر او را معرفی می کرد. و در آخر به این جمله از مرحوم علی معلم در یکی از مصاحبه هایش باید اشاره کرد: « آن چیزی که مردم از سلبریتی های کشور می‌خواهند این است که، به هر طریقی که هستی باش، ولی خودت باش. معمولاً‌ به این شکل است که نسبت عکسی بین آزادی، دموکراسی و مرز حریم خصوصی وجود دارد. هرچقدر شما در جامعه‌ شفاف‌تر برخورد کنید، حریم خصوصی شما نیز کمتر آسیب می‌بیند.»