وداع با حاکمیت آزمون

سه شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۶ شماره ۷۹۰
عباس لعل بار. سردبیر
«سیدمحمد بطحایی» وزیر آموزش و پرورش دولت دوازدهم که از دولتمردان فعال در فضای مجازی بویژه توئیتر می باشد مدتی است با توئیت های خود درباره وضعیت روحی دانش آموزان نظرها را به خود جلب نموده است. اخیرا وی در توئیترش نوشت: «از همه همکارانم، از همه خانواده ها و از تمامی صاحب نظران درخواست می کنم؛ برای حذف موانع ایجاد نشاط در مدرسه تلاش کنند. آزمـون های مکـرر و بـی ثمـر، جزوه های فراوان کمک آموزشی و کلاس های متعدد فوق برنامه درسی، کودکانمان را خسته و افسرده کرده است. » پیش تر نیز وی در توئیتی نوشته بود: « با فشار آزمون های مداوم، فرصت کودکی و تمرین مهارت های لذت بخش زندگی را از کودکان گرفته ایم. گام نخست را برداشتیم. دانش آموزان ابتدایی از آماده شدن برای آزمون های تیزهوشان، نمونه دولتی و مدارس خاص رها شدند.» نکته ای که وزیر به آن اشاره کرده است مدتهاست از زبان بسیاری از کارشناسان مطرح می شود و سرانجام وزیر از نقدهای کارشناسی بهره برده و این نقدها را برآورده کرد. دانش آموزان در ایران از ابتدای حضورشان در مدارس تا زمان فارغ التحصیلی و ورود به دانشگاه و حتی پس از آن در معرض بی عدالتی ها و فشارهای مداومی هستند که از سوی آزمون های مداومی است که به آن ها تحمیل می شود که نتیجه آن افزایش اضطراب و تخریب روحیه آنهاست. به عقیده وزیر آموزش و پرورش، یکی از این آزمون های بی ثمر و البته مخرب، آزمون تیزهوشان و نمونه دولتی بوده که توسط شورای عالی آموزش و پرورش حذف گردید و به قول وزیر آموزش و پرورش راه برای پایان دادن بر حاکمیت آزمون در نظام آموزشی باز شد. البته موافقان حذف آزمون در حالی از کاهش استرس و فشار دانش آموزان و ایجاد عدالت آموزشی با حذف این آزمون سخن می گویند که مخالفان هم معتقدند که این تصمیم نه‌ تنها کمکی به ایجاد نشاط و شادابی در مدارس نمی‌کند بلکه فضا را برای مدارس غیردولتی خاص و مطرح فراهم می‌کند و باعث می‌شود آنها برای سال تحصیلی جدید بسیاری از دانش‌آموزان نخبه و ممتاز را که وضعیت مالی مناسبی دارند، جذب کنند و بدین‌ترتیب دانش‌آموزان نخبه‌ای که توانایی مالی ندارند، استعدادشان در مدارس دولتی عادی هدر رود. اینک وزارت آموزش و پرورش باید بار دیگر با جمع آوری نظرات موافقان و مخالفان درصدد رفع مشکلات احتمالی حذف آزمون تیزهوشان باشد تا نگرانی مخالفان را برطرف نموده و عدالتی که مورد نظر همگان است را در نظام آموزشی برقرار کند و مبادا باز هم دانش آموزان مانند موش های آزمایشگاهی شوند برای امتحان نمودن یک ایده و طرح. در پایان باید به این نکته اشاره کنیم که متاسفانه وضعیت آموزشی در کشور به شدت دچار مشکل است و وزیر باید علاوه بر توجه به وضعیت روحی دانش آموزان به این نکته هم بپردازد که چرا دانش آموزانی که از آزمون های پایان ترم هم موفق بیرون می آیند باز هم نسبت به سطح تحصیلات خود کم سواد به حساب می آیند و حتی در نوشتن کلمات ساده هم اشتباهات زیادی دارند. امید است که تصمیمات وزارت آموزش و پرورش باعث دامن زدن به وضعیت بحران زده آموزش در کشور نشود و مسیر ترقی و توسعه را به روی مان بگشاید.