خانه » پیشنهاد سردبیر » نگاهی به وضعیت تئاتر خمین در گفتگو با نماینده انجمن هنرهای نمایشی این شهر:/تئـاتر؛ در انبوه تنهایی

نگاهی به وضعیت تئاتر خمین در گفتگو با نماینده انجمن هنرهای نمایشی این شهر:/تئـاتر؛ در انبوه تنهایی

چهارشنبه ۱۹ خرداد ۹۵       شماره ۳۴۲

گروه فرهنگی- سمیه انصاری فر

در ادامه سلسله گزارش های روزنامه وقایع استان در بررسی وضعیت تئاتر شهرستان های استان، این شماره نوبت به شهرستان خمین و وضعیت تئاتر آن رسیده است. تئاتر خمین یکی از تئاتر های پیش رو در استان مرکزی است. این شهرستان در یک دهه گذشته نشان داده است که نگاه و کار تئاتر در این شهرستان از سطح استان فاصله گرفته است و توانسته مسیر رو به جلویی داشته باشد، حضور چند ساله و پیاپی نمایندگان تئاتر خمین در جشنواره فجر نشان دهنده این رشد صعودی در سال های اخیر بوده است؛ اما مسئله در مورد تئاتر این شهر فقط منحصر به حضور در جشنواره ها نیست متاسفانه هم اکنون روح تئاتر در خود شهرستان خمین از بین رفته است و روی صحنه نرفتن حتی یک اجرا در سال گذشته نشان از این دارد که تئاتر اهمیتش را در میان هنرمندان، مسئولین فرهنگی و مردم این شهر از دست داده است.
در این خصوص با مهدی محمدی نماینده انجمن هنرهای نمایشی در خمین و کارگردان بنام این شهرستان گفتگویی داشته ایم. وی یکی از هنرمندان موفق در عرصه نمایش است که در سال های اخیر با نمایش هایی چون « وقتی از بریدگی های خونبار عصب می گذرد»، « فلان و چنان حکومت خان جان» و «رویش ناگزیر دخی ها در حاشیه» توانسته است نظر مخاطبین و منتقدین را جلب کند.
محمدی با بیان اینکه تئاتر خمین در یک دهه گذشته توانسته مسیر رو به رشدی را طی کند، گفت: این مسئله به قدری مشهود بوده است که ما به دنبال تدوین کتابی در خصوص تاریخچه تئاتر خمین در دو دهه گذشته و دلایل پیشرفت آن هستیم.
وی افزود: برای بررسی وضعیت کنونی تئاتر خمین باید به پروسه ای که در سال های گذشته طی کرده است پرداخت تا بتوان آسیب شناسی و تحلیل درستی از موقعیت کنونی آن داشت.
محمدی اوج فعالیت تئاتر خمین را در دهه ۷۰ و نیمه اول دهه ۸۰ خواند و ادامه داد: یکی از دلایل عمده این مسئله حضور فعال قشر تحصیلکرده در آن دوران بود، اولین فارغ التحصیلان تئاتر این شهر دانش و آگاهی خود را به خمین می آوردند و با انتقال دانش و تجربه خود تاثیر مثبتی بر وضعیت نمایشی خمین گذاشتند.
وی توضیح داد: این جریان آکادمیک با حضور افرادی چون یدالله کریمی آغاز شد و این الگو در دوره های بعد توسط عباس اقسامی، رضا اقسامی، محمود رمضانی، میثم عبدی، متین محمدی، فاطمه سرلک، اشرف فرقدان و بچه های دیگر خود به خود در خمین شکل پیدا کرد.
این کارگردان و بازیگر بیان کرد: همین مسئله باعث شد تا تئاتر خمین از یک دوره ای به بعد نسبت به تئاتر سایر شهرهای استان متمایز شود و نتیجه این رشد اتفاقات خوبی بود که برای تئاتر خمین افتاد همچون حضور هر ساله درجشنواره فجر توسط نمایندگان این شهر.
محمدی با ابراز تاسف از اینکه هم اکنون تئاتر در خمین از بین رفته و مرده است، افزود: خمین در حال حاضر نزدیک به یکصد کارشناس تئاتر و پانزده کارشناس ارشد رشته نمایش دارد؛ ولی به دلیل عدم حضورشان در خمین و استفاده نشدن از توان و پتانسیل بالای آن ها در هنر نمایش این شهر، هیچ اتفاق مثبتی در تئاتر خمین روی نمی دهد.
وی افزود: هم اکنون یک سال است که در شهر خمین هیچ نمایشی به روی صحنه نرفته است، درست است که هنرمندان تئاتر این شهر همیشه در جشنواره های سطح بالا حضور داشتند؛ ولی نبود خودشان در خمین یک پاشنه آشیل برای وضعیت کنونی تئاتر این شهر است.
محمدی با بیان اینکه به دنبال تغییر این فضا در خمین هستیم، گفت: تلاش من بعنوان نماینده انجمن برگزاری کارگاه های گروهی و اجرای عموم است و هم اکنون یک دوره کارگاه های گروهی در حال برگزاری است.
وی جدا از نبود بچه های فعال نمایش به هر دلیلی در خمین به نگاه مسئولین فرهنگی شهر نیز اشاره و اضافه کرد: مسئله مهم دیگر زاویه دید و نگاه مسئولین فرهنگی شهر به نمایش است البته مورد بحث من مسئولین اداره فرهنگ و ارشاد نیستند زیرا هم اکنون حمایت های خوبی از سوی این اداره از تئاتر می شود بلکه اشاره من به مسئولین دیگری است که می توانند بستر سازی و فضای فرهنگی آن را در شهر ایجاد کنند.
محمدی گفت: این عدم همکاری از سوی مسئولین فرهنگی تا حدی بود که چندی پیش همایش هنرمندان این شهر که می توانست محفل و مجالی برای تعامل و همفکری برای ارتقا هنر خمین باشد، به دلایلی کنسل شد.
وی با بیان اینکه قطعا وقتی نگاه این باشد هنر گوشه گیر می شود؛ اظهار کرد: طبیعی است که با این نگاه حاکم ما شاهد هیچ اجرای عمومی نباشیم و در نهایت تمام تمرکز بر روی جشنواره معطوف شود که البته باز آن هم از سوی گروه های مستقر در خمین ضعیف و بیشتر منحصر به یک گروه است.
این کارگردان تئاتر نبود یک سالن و پلاتوی مجهز در خمین را دیگر دغدغه تئاتر این شهر عنوان و افزود: هم اکنون تنها سالن همایش این شهر که چند منظوره است با مساعدت اداره ارشاد در اختیار اهالی تئاتر برای اجرا و تمرین است؛ ولی مسئله این است، تئاتری که رشد کرده و نوعش عوض شده و به شکل تازه تئاتر ایران در آمده است نیاز به پلاتویی مجهز و اختصاصی دارد.
محمدی با بیان اینکه وجود یک تماشاخانه در مرکز شهر هم اکنون نیازی ضروری است، ادامه داد: ما نیاز به تماشاخانه ای داریم تا تماشاچی را به سالن ها دعوت کند، سالن تئاتر کنونی در خود مجموعه ارشاد است و از فضای شهری فاصله زیاد دارد و کمتر کسی ترغیب به حضور در آن دارد.
وی گفت: در واقع فضای ساختاری و سخت افزاری مناسبی برای تئاتر وجود ندارد و در سالن کنونی هیچ تمرکز اجرایی وجود ندارد و این سالن بیشتر مناسب برای تمرین است.
نماینده انجمن هنرهای نمایشی شهرستان خمین اضافه کرد: وجود یک مکان مختص تئاتر می تواند زمینه را برای برنامه ریزی نمایشی در این شهر ایجاد کند، برگزاری رپرتوآر می تواند نتیجه بعدی این اتفاق باشد هر چند این نگاه شاید خیلی آرمانی و ایده آل باشد ولی می توان به آن نزدیک شد.
محمدی توضیح داد: تئاتر خمین نیازمند یک پلاتوی مجهز است تا با فراغ بال گروه های نمایشی در آن به تمرین بپردازند و بتوان مخاطب را به حضور و تماشا دعوت کرد.
وی اضافه کرد: مردم خمین با تئاتر آشنایی دارند؛ولی رغبت به تماشای آن در سال های اخیر کم است.
محمدی بیان کرد: در شهری که هیچ فضای فرهنگی چون سالن سینما و گالری وجود ندارد قطعا تئاتر می تواند این خلا را پر کند.
وی توضیح داد: بخشی از تعریف نشدن تئاتر در خمین به دلیل کوتاهی و کم کاری گروه های تئاتری است و نمی توان تنها مردم، فضای شهری و مسئولین را مقصر دانست وقتی که هفتاد درصد هنرمندان در خمین حضور ندارند و همان هایی که هستند به جشنواره فکر می کنند چنین وضعیتی طبیعی است.
محمدی تاکید کرد: البته اینکه مسئولین فرهنگی گروه های نمایش را بپذیرند و در ک کنند و برای امور فرهنگی برنامه ریزی کنند، می تواند اتفاق های خوبی را برای تمامی جنبه های فرهنگی و هنری این شهر رقم بزند.
همیشه نگاه به شهرستان ها یک نگاه از بالا بوده است و تصور بر این بوده که ظرفیت فرهنگی و هنری در شهرستان ها پایین باشد؛ ولی برخی اتفاقات فرهنگی و هنری در شهرستان ها نشان می دهد که می توان از طریق اندیشه جغرافیا را تغییر داد و نگاهی عمیق تر و وسیع تری به فرهنگ و هنر داشت. تئاتر خمین یکی از این زمینه ها بوده است که توانسته فراتر از یک شهر کوچک باشد. هم اکنون شهر خمین به دلیل کمبودهایی که معمولا در تمامی شهرستان ها یکسان است دارای چالش ها و دغدغه های در زمینه فرهنگ و هنر است و انتظار می رود که نگاه مسئولین به این حوزه متفاوت تر و کمی دلسورانه تر باشد تا هنرمندان حرفه ای و با تجربه شهر خود را به امید وضعیت بهتر ترک نکرده و فرهنگ و هنر را اینقدر تنها نگذارند.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme
Designed & Developed by: Sepanta Group Team.