روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۶ شماره ۷۷۵
***
وقایع استان
فرشته غلامی
***
«مسئولان باید پاسخگو باشند» روزی چند بار این عبارت را از زبان این و آن می شنویم و یا حتی خودمان آن را بر زبان می آوریم.
هر کسی که می‌خواهد به هر جای این شهر و کشور نقدی وارد کند، بالاخره پای مسئولی را که باید پاسخگو باشد به میان می‌کشد. راستش را بخواهید دیگر ناامید شده ایم از اینکه مسئولی پاسخگو باشد و البته این موضوع یکی از غیر مسئولانه ترین کارهایی است که انجام می دهیم. اما مهم ترین سوالی که در این خصوص به ذهنمان می رسد این است که چرا هرکسی که به منصبی می رسد طبق عادت پاسخگو نیست؟ راستش اصلا مسئولی می‌داند باید نسبت به چه چیزی پاسخگو باشد؟ این در حالی است که هر مسئولی در هر منصبی است در سخنرانی های خود از فواید پاسخگویی مسئولین و تاثیرات مفید آن برجامعه می گوید و آمار و ارقامی هم از عملکردشان ارائه می دهند که شاید بتوان گفت تا حدودی حقیقت دارد اما تنها آمار خامی است که نیازهای مردم را پاسخ نمی دهد. یکی می گوید: عملکرد ضعیف مسئولین موجب بدبینی مردم می شود و آن دیگر مسئول می گوید: همه باید پاسخگو باشیم و برای کشور دلسوزی کنیم.
در این میان همین چند روز پیش معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مرکزی گفت: مدیرانی که ارباب‌رجوع را معطل می‌کنند، به درد استان امام نمی‌خورند.
به گزارش وقایع استان به نقل از خبرگزاری فارس فتح الله حقیقی تصریح کرد: مدیران باید عملکرد و برنامه‌های خود را به سمع و نظر مردم برسانند تا مردم بدانند مسئولان نظام برای خدمت به آنها چه اقداماتی انجام می‌دهند.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مرکزی با بیان اینکه برخی از مسئولان از ارائه عملکرد به مردم خودداری می‌کنند، بیان داشت: چرا برخی از مدیران عملکرد دولت را گزارش نمی‌دهند؟ مدیران باید با رسانه‌ها در ارتباط و تعامل بوده و اقدامات خود را از طریق رسانه‌ها به اطلاع مردم برسانند.
حقیقی گفت: مدیرانی که با رسانه تعامل نداشته باشند، جوهره مدیریت ندارند، در نظام اسلامی به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست که مردم برای دیدار با یک مدیر ماه‌ها در انتظار بمانند.
وی با بیان که مردم سرمایه‌های اجتماعی جامعه هستند، افزود: بدیهی‌ترین کاری که یک مدیر باید انجام دهد ارتباط و ملاقات با مردم است، باید واقعیت‌ها را به مردم منعکس کرد تا سرمایه‌های اجتماعی را افزایش داد.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مرکزی تاکید کرد: باید آشکارا با مردم صحبت کرد، مردم از مسئولان انتظار پاسخگویی دارند، مدیران باید میدانی بوده و در میان مردم باشند تا بهتر بتوانند مسائل و مشکلات مردم را شناخته و حل و فصل کنند.
حقیقی افزود: مردم حق دارند بدانند مدیران چه می‌کنند، آنها باید از عملکرد دستگاه‌ها مطلع و آگاه شوند. این در حالی است که پیش از این هم حقیقی بارها به ضرورت عملکرد شفاف مدیران اشاره کرده و رسانه ها را حلقه ارتباط بین مردم و مسئولین معرفی کرده بود. حتی نماینده ولی فقیه در استان مرکزی، آیت الله قربانعلی دری نجف آبادی هم به عدم پاسخگویی مسئولین اشاره کرده و گفته بود: عملکرد ضعیف برخی از مدیران موجب بدبینی و نارضایتی مردم از دولت می شود.
اگرچه مسئولین در استان و کشور بارها بر پاسخگویی و شفافیت عملکرد خود تاکید کرده اند اما آمار بالایی که از میزان تصادفات، جرم و جنایت، آلودگی هوا و… می بینیم تمام این ادعاها را نقض می کند که نه تنها نشان از شفافیت عملکرد آنها نمی دهد که کم مهری و عدم دلسوزی این مسئولین را بر جای می گذارد و جای سوال را باقی می گذارد که به راستی منظور ازپاسخگویی یک مسئول نسبت به کارنامه مسئولیتی خود چیست؟ آیا منظور، صرف ارائه آمار و ارقام به صورت کلی در شکل رایج و متداول امروزی آن است؟ اگرچه توضیح عملکرد در قالب ارقام و اعداد می تواند بخش و زاویه ای از مسئله پاسخگویی باشد اما قطعا همه آن نخواهد بود. چه آنکه اگر پاسخگویی محدود به آن شود، نهادها و دستگاه های حکومتی در یک سیستم بسته ای، یکسری گزارش ها و آمار و ارقام حکومتی به مردم ارائه می دهند، بدون آن که صحت و سقم آنها و نیز میزان مطابقتشان با واقع در یک مرکز علمی و تخصصی، بررسی و محک یابی شود و یا میزان و جهت گیری محتوای این بیلان با جایگاه مسئولیتی فرد و وظایف و مأموریتهای محوله به وی تطبیق شده باشد.
این نوع گزارش دهی و بیلان کار به مردم که خصیصه چهره به چهره شدن و مواجهه از نزدیک و مراجعه به مردم را ندارد و بیشتر جنبه تشریفاتی و رویکرد تبلیغاتی دارد، مشکل توده مردم را حل نمی کند بلکه سبب می شود مردم، دل زده شوند و شکاف بین آنان و نظام بیشتر شود؛ به ویژه در فرضی که عملکرد مسئول، ضعیف باشد و وی نخواهد از موضوع پاسخگویی به این شیوه ضعف های خود را جبران نماید بدون آن که پاسخ لازم را به این مسئله ارائه دهد. پاسخگویی یعنی این که مسئولان، کارنامه خود را ارائه دهند و به سوالات مردم در مورد آنها توجه کنند و خود را در معرض نقد و بررسی قرار دهند و همان گونه که موفقیت ها و پیشرفت های خود را ترسیم کرده به حساب توان کاری و صلاحیت های مدیریتی خود می گذارند به عدم توفیق ها و شکست های احتمالی خود نیز اعتراف کنند و مسئولیت آنها را بر عهده گیرند.
اصولا تا پاسخگویی به صورت یک فرهنگ در جامعه و نظام اجتماعی جای خود را باز کند، امید چندانی نمی‌توان به استیفای حقوق افراد در جامعه بست، همچنین تا زمانی که در جامعه درخواست پاسخ و پاسخگویی به نوعی کارآمد در حیطه‌ی مسئولیت افراد تلقی نشود، افراد به هر طریق ممکن در پی فراز از پاسخگویی خواهند بود. این مسئله، به یقین، جامعه را از پویایی و بالندگی و شکوفایی بازخواهد داشت و در نتیجه راه را برای تحقق عدالت اجتماعی ناهموار خواهد کرد.
اما اکنون که ۱۳ سال از «سال پاسخگویی» که مقام معظم رهبری سال ۸۳ را به این نام نامگذاری کرده بود، گذشته چقدر به شاخصه های مطلوب پاسخگویی مسئولین نزدیک شده ایم؟
افرادی که با ادارات و مسئولان سر و کاری دارند به یقین تاکنون دریافته اند که در این زمینه پیشرفت ها بسیار ناچیز بوده است. بسیاری از مسئولان حتی حاضر نیستند درباره عملکرد خود به افکار عمومی و رسانه ها پاسخ دهند و بی پرده با مردم سخن بگویند.
آن ها ترجیح می دهند در نهانخانه های خود نامه ای را امضا کنند و در حالی که بر راحتی های خود تکیه زده اند، امور نهادهای متبوع خود را رتق و فتق کنند و در پایان سال هم بیلانی بدهند و بودجه ای بگیرند بی آن که خود را با چالش های مدیریت درگیر کنند و یا به افکار عمومی پاسخ دهند که «شما دقیقا در یک سال کاری چه کردید؟!»
بی شک وقت برخورد و دادن کارت قرمز به مسئولین ناکارآمد غیرپاسخگو رسیده است.
