من می گویم اعتماد، شما به آن چه می گویی؟

پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت ۹۶ شماره ۵۸۹
آزاده جمشیدی راد
تعریف اعتماد: اعتماد عبارت است از اطمینان کردن، تکیه کردن، باور و قبول کردن کاری به کسی است. در جامعه شناسی اعتماد اینگونه تعریف شده است: باوری قوی به اعتبار، صداقت و توان یک فرد، انتظاری مطمئن و اتکا به یک ادعا یا اظهار نظر بدون آزمون کردن آن است. جایگاه اعتماد در روابط: در واقع یک گام مهم در زندگی احساس امنیت است. این احساس وقتی به وجود می آید که طرفین به هم اعتماد داشته باشند. اعتماد و همدلی پایه هرگونه رابطه ای است. روابط کاری، اجتماعی، دوستانه، ازدواج و… همه بر پایه اعتماد شکل می گیرد. اگر دو نفر به هم اعتماد نداشته باشند نمی توانند در امور اقتصادی شریک شوند و… افراد یک حزب سیاسی خاص و یا تشکل های اجتماعی و… همه بر پایه اعتماد شکل می گیرد، اعتماد عنصری ارزشمند در راستای بقا روابط است. اعتماد زیاد به اطرافیان همانند بی اعتمادی به همه مضر و آسیب رسان است در عین حال نباید تصور کرد که هیچ فردی قابل اعتماد نیست و در شرایط ناامنی به سر می بریم. برخورداری از سطح نرمالی از اعتماد زمینه ساز موفقیت ماست. باید ارزش ها بازبینی شود و بررسی شود که اولویت هایمان کدام است. پیشرفت، موفقیت، رشد و… به چه قیمت برایمان قابل توجیه است؟ اعتمادسازی و اعتمادمان به دیگران در زندگی از چه جایگاهی برخوردار است؟ معیارهایمان چیست؟ نقش اعتماد چیست و…
اعتماد عنصر ارزشمند و قوی در روابط است و با دروغگویی و خلاف وعده کردن و شکاک بودن به همه اعتماد را از بین نبریم با حمایت از دیگران و احساس امنیت دادن به اطرافیان زمینه ساز اعتماد باشیم. راه حل هایی برای کسب اعتماد:
۱) اعتماد اول از خود شخص شروع می شود.
۲) شناخت کامل از طرف مقابل
۳) تمرکز کردن روی طرف مقابل
۴) تلاش برای یافتن سابقه شخص مورد نظر
۵) بررسی نزدیکان و دوستان شخص مورد نظر
۶) شخصیت فرد را واقع بینانه تجزیه و تحلیل کنیم (حقیقت گرایی)
۷) امتحان کردن فرد با روش های خاص مثل تست های روانشناسی، تست عصبانیت و…
بیایید همه باهم آغازگر اصلاح فرهنگ اعتماد در جامعه باشیم، با بازنگری دیدمان نسبت به اعتماد دنیا را جای بهتری برای زندگی کنیم.
من می گویم اعتماد
شما به آن چه می گویی؟