مردم استان مرکزی به استقبال دومین شب قدر می روند/پل ِازلی ابدی

پنجشنبه ۲۵ خرداد ۹۶ شماره ۶۱۰

وقایع استان

بوی گلاب و عود در خانه می پیچید. مادرجون اُرسی ها را بالا می داد و نور مهتاب روی قالی های خانه پهن می شد، خاله رحل های قرآن را به ردیف جلوی پارچه های سفید پهن شده کنار دیوار که پشتی های یک دست بر روی آن قرار داشت می چید. مردهای محله «یالله» گویان وارد حیاط خانه می شوند، دایی آن ها را به اتاق راهنمایی می کرد. همان اتاقی که آقابزرگ کلاس قرآنش را آنجا برگزار می کرد، زن ها هم به سمت اتاق گوشه حیاط می روند. کم کم پشت رحل ها پر می شود از مرد و زن… مردها در اتاق بزرگتر و زن ها در اتاق کناری… من با بقیه بچه ها زیر درخت سیب و گردوی تو حیاط بازی می کنیم. دایی می گوید: اینقدر سروصدا نکنید شب قدر است دعا کنید، دعای بچه ها اجابت می شود. بعد از آنکه خاله چایی های هِل دار را به دایی می داد که برود و توی جمعیت پخش کند. صدای خواندن قرآن شروع می شد. همیشه وقت خواندن «سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ» مادرجون از حال می رفت او یاد دایی علی می افتاد. دایی علی از همه کوچکتر بوده و همان سال های اول جنگ مفقودالاثر شده است. از آن شب های به یادماندنی از شب های معنوی کودکی من سال ها گذشته است. حالا دیگر نه مادرجون بود نه آن حیاط با درخت سیب و گردویش. دایی علی همچنان در قاب بر دیوار خانه هامان مانده بود. اکنون شب های قدر من به یاد دایی علی و مادرجون با مادرم که روی ویلچر می نشیند به مسجد محله شان می روم. وقتی که قرآن به سر می گیرم دلم غنج می رود برای آن روزها و شب ها، برای صدای بلند دایی وقتی جوشن کبیر می خواند، برای چای هل دار خاله نرگس و برای ردیف رحل ها و مهرها و زیر لب می گویم: خدایا شکرت که چراغ این شب همیشه روشن است، چه در مساجد و چه در خانه ها، می گویم چه خوب است که با تمام تغییر سبک زندگی ها هنوز بزرگی شب هایی چون قدر در میان مردم حفظ می شود، اصلا مگر می شود چنین شبی را قدر ندانست؟ چه خوب است که جوان ها هنوز در این شب ها به لطف الهی امیدوار سر بر درگاه حق می سایند تا هم خطاهایشان آمرزیده شود و هم قلب هایشان صفایی دوباره پیدا کند. برخی می گویند که اهمیت مناسک و آداب دینی در میان جوان ها کم شده است؛ ولی کافی است سری به مساجد و حسینیه ها زد تا دید در میان زنان و مردان میانسال این جوان ترها هستند که ردیف های بهم پیوسته را تشکیل دادند. این جوان ها هستند که در فضای مجازی از یکدیگر طلب حلالیت می کنند و در این شب ها از هم التماس دعا دارند؛ امروز بیستم رمضان است و امشب، دومین شب قدر است. در این شب ها مساجد و حسینیه ها پر است از مردمانی که به امید اجابت حاجت ها و برای استغفار به درگاه الهی پناه برده اند و به امید نوشته شدن تقدیر یک ساله شان به درگاه الهی رجوع کرده اند. می گویند شب قدر از هزاران شب بهتر است و این قول موکد قرآن کریم است. در این شب ها از تمام گلدسته های شهر، از دل تمام کوچه های شهر، از تمام پنجره های روشن شهر، فقط یک صدا بالاترین صداهاست و آن صدای «الهی العفو» است. مردم اراک قرآن ها را تا سحرگاه بر سر می گیرند و پیامبرشان محمد (ص)، مولایشان علی (ع) قرآن ناطق و تمامی ائمه را شفیع خود قرار می دهند. اما چرا شب های قدر این قدر مهم است؟ «قدر» در لغت به معنای اندازه و اندازه گیری است. «تقدیر» نیز به معنای اندازه گیری و تعیین است؛ اما معنای اصطلاحی «قدر»، عبارت است از ویژگی هستی و وجود هر چیز و چگونگی آفرینش آن به عبارت دیگر، اندازه و محدوده وجودی هر چیز، «قدر» نام دارد.
مراد از قدر، تقدیر و اندازه ‏گیرى است و شب قدر شب اندازه ‏گیرى است و خداوند متعال در شب قدر حوادث یک سال را تقدیر می ‏کند و زندگى، مرگ، رزق، سعادت و شقاوت انسانها و امورى ازاین قبیل را دراین شب مقدر می ‏گرداند. این شب، شب نزول قرآن، شب فرود آمدن ملائکه و روح نیز نام گرفته است. عبادت در شب قدر برتر از عبادت هزار ماه است. در این شب، مقدرات یک سال انسان‌ها و روزی‌ها، عمرها و امور دیگر مشخص می‌شود.
به گزارش وقایع استان به نقل از ایرنا، آیت الله قربانعلی دری نجف آبادی در خصوص ویژگی های این شب، گفت: شب های پرفضیلت قدر بهترین فرصت برای طلب بخشش و آمرزش گناهان از خدای متعال است.
وی ادامه داد: فضیلت شب های قدر به اندازه ای است که از یک هزار و ۴۰۰ سال پیش تا کنون در این شب ها آیین های احیا برپا شده است و دین مداران از اوایل شب تا سپیده دم صبح به دعا، نیایش و استغفار می پردازند. امام جمعه اراک بیان کرد: خودسازی و رسیدن به قرب الهی از ویژگی های شب های قدر است و آحاد جامعه به خصوص جوانان باید از این فرصت برای حرکت به سوی کمال بهره ببرند.
وی ادامه داد: اهمیت شب های قدر آنقدر والاست که روزه داران به دعا و نیایش در این شب ها سفارش فراوان شده اند و هر مومنی می تواند به اندازه درک و توان خود از آن بهره گیرد.
نماینده ولی فقیه در استان مرکزی گفت: لازمه درک شب‌های قدر داشتن آمادگی قلبی است، مومنان باید با خلوص نیت در این شب ها از دنیای مادی فاصله گرفته و احسان و نیکی را در قلب های خود جایگزین کینه و حسد ورزی کنند.
وی اضافه کرد: شب زنده‌داری و برگزاری آیین شب قدر مورد تأکید دین مبین اسلام است بنابراین مردم مسلمان در این شب‌ها، می توانند در انس با قرآن، دعا و مناجات و نماز‌های مستحبی برای آینده خود، نه تنها برای یک سال بلکه برای تمام عمر سعادت و عاقبت بخیری از خداوند سبحان طلب کنند.
نماینده ولی فقیه در استان مرکزی اظهار کرد: شب های قدر، زمانی برای راز و نیاز وخلوت با معبود، شب زنده داری و شکرگزاری از خداوند است و دادن صدقه، خواندن نماز استغفار، کمک به فقرا، خواندن قرآن، شب زنده داری از بهترین اعمال شبهای قدر است.
وی در خصوص ضربت خوردن امام علی(ع) در شب نوزدهم نیز گفت: امام علی(ع)، مظهر شجاعت، عدل، عدالت، حق و ایثار است و آن امام همام با علم و فضیلتی که داشتند بهترین الگوی بزرگی در زندگی تشیع و حتی در بشریت است.
آیت الله دری نجف آبادی اظهار کرد: امام علی(ع) با مناقبی که داشتند الگوی کامل انسان سازی هستند به طوری که با ویژگی‌های بزرگی که داشتند بسیاری از عالمان اهل تسنن و تشیع از چنین مقام بزرگی سخن گفته‌اند که با گفتار و رفتار خود، زمینه هدایت بسیاری از افراد را فراهم ساختند.
خداوند بر پایه حکمت خود، زمان یا مکانی را شرافت و برتری زیادی می بخشد، و بنا بر همین حکمت «شب قدر» را بر هزار ماه برتری می دهد و قرآن بزرگترین کتاب خودش را که نامه سعادت بشر است، در این ماه نازل میکند، و آنقدر بزرگش می دارد و می فرماید: «و شما چه می دانید شب قدر چیست؟» و ما واقعا چه می دانیم شب قدر چیست؟ اما به هر حال شبی را که خداوند بی نیاز مطلق، بزرگ می دارد، بنده سر تا پا نیاز، چرا بزرگش ندارد؟ چرا چون شب های دیگر در خواب برود و از نزول ملائکه و قرآن و دریا فیض و برکت بی بهره بماند؟ ودر آخر اینکه شب قدر فرصتی است زرین و طلایی برای شستشوی آینه دل. این شب بهترین فرصت است تا خوبی‌ها را جایگزین بدیها، صلح و صفا را جایگزین اختلاف و تفرقه، احسان و نیکی را جایگزین ظلم و ستم، احسان به والدین را جایگزین عاق والدین و صله رحم را جایگزین قطع رحم نماییم. نیکو و شایسته است با صدقات قدمی در جهت آبادانی خانه آخرت برداریم و با اعمال نیک و خیر، ثواب دو چندان ببریم.