ماجرای تکراری سنگ فرش های شکسته در پیاده رو های اراک/پیاده روی با اعمال شاقه

پنجشنبه ۲۳ دی ۹۵ شماره ۵۰۴

فرشته غلامی
وقایع استان

وقتی خسته و کلافه ای و تصمیم می گیری برای تغییر روحیه هم که شده ، خیابان گردی کرده و هوایی عوض کنی. اما پس از خروج از خانه تازه مشکلاتت شروع می شود. این مشکلات یکی دو تا که نیست. از استنشاق هوای آلوده و هدایت سرطان به ریه های خود که سال های سال موضوع اصلی تمام بحث هاست، بگذریم، چیزی که کمی عجیب تر به نظر می رسد این است که اگر دور و برت را نگاه نکنی و حواست به زیرپایت نباشد به طرز عجیبی با سر زمین می خوری که دیگر هوس تغییر روحیه و خیابان گردی هم از سرت می پرد. صحبت از چاله چوله های کوچه پس کوچه های شهر و سنگ فرش های شکسته معابر اصلی به اصلاح کلانشهر اراک است.
سنگ فرش هایی که اگر استاندارد و اصولی ساخته شده بود، جلوه زیبایی به شهر می داد اما نه تنها سنگ فرش های این روزهای شهرمان زیبایی شهری را به همراه نداشته بلکه گلایه بسیاری از مردم را هم با خود همراه کرده است. یکی از ویژگی هایی که می تواند چهره شهر را زیبا کند و آن را از سایر شهرها متمایز کند آسفالت یکدست در سرتا سر شهر است چیزی که این روزها در اراک کمتر دیده می شود. البته از این مساله باید چشم پوشی کنیم که هر روز به یک بهانه خیابان های شهر را می کنند و موجبات نارضایتی شهروندان را به همراه می آورند.
سنگ فرش های خیابان های شهرمان حکایت عجیبی دارد. آنجا که نیاز نبوده، مرتبا آسفالت ریخته می‌شود و آنجا که تازه آسفالت شده و عمرش به چند ماه هم نمی‌رسد، به دلیل عدم توجه کنده شده و دوباره آسفالت می‌شود.
بعضی خیابان‌ها و کوچه‌هایی هم که خیلی در معرض دید قرار ندارند، سال‌های متمادی رنگ آسفالت را به خود نمی‌بینند. هرساله نیز در این راستا مبالغ هنگفتی صرف تعمیر و نگهداری و روسازی خیابان‌ها می شود. کنده شدن و حفاری هرروزه خیابان ها نشانی از این قضیه است.
با نگاهی به سنگ فرش ها و آسفالت شهرمان با دیگر شهرهای جهان متوجه این مشکل می شویم که در نهایت زمین زیرپایمان عمرش به دو سال هم قد نمی دهد آن هم به دلیل عدم کارشناسی و زیر سازی نامناسب آن است.
کیفیت نامناسب خیابان ها در شان مرکز استان مرکزی یعنی همین شهر صنعتی خودمان نیست، شهری که به مدد صنعتی شدن، شهرتی بس جهانی یافته و مهاجرانی را به امید کسب درآمد به سوی خود کشانده است و خسارت مالی و جانی را هم برای مردم به همراه داشته و موجبات نارضایتی شهروندان را در پی داشته، شهری که در هسته مرکزی آن و مکان هایی که پر از آمد و شد می باشد هم پر از سنگفرش های شکسته و آسفالت های کج و کوله است.
پیاده روهای این شهر پر از موزاییک های شکسته است که از محالات است روزانه یک نفر را به زمین نزند و زخمی بر بدنش ننشاند، مگر اینکه کسی به همه آسفالت ها و سنگ فرش های شهر اشراف داشته باشد که این هم جزوی از محالات است.
این کج و معوجی زمین زیرپایمان به محل های به اصطلاح مرکز و پایین شهر ختم نمی شود بلکه مناطق بالای شهر و حتی خیابان شهید بهشتی و شهید رجایی هم که به اصلاح از مناطق بالا هستند پر است از این موزاییک های شکسته که با کوچک ترین غفلت و سهل انگاری دردی عمیق برجانمان می گذارد.
فرض را بر این می گذاریم که در تابستان راه رفتن و خیابان گردی در این شهر پر چاله چوله راحت تر است. فکرش را هم که کنید در فصل سرما با بارش برف و باران این آسفالت ها و موزاییک ها خسارت های بیشتری را برایمان در پی خواهد داشت .
مردم شهر اراک سالهاست که با مشکلات شهر دست و پنجه نرم می‌کنند، اما گویی چاله‌های کوچه و خیابان‌های شهر پیروزمندانه و با قدرت هرچه تمام تر بر جای خود باقی مانده و روی مردم را در این زورآزمایی کم کرده‌اند و در اولویت بعدی مسئولین قرار گرفته و یا در پیچ و خم مسائل سیاسی گم شده است و مردم قانع و کم توقع شهرمان از مسئولین خصوصا شورای شهر انتظار دارند بدون هر گونه تنش سیاسی، حزبی و گروهی و تشویش اذهان مردم به مسائل و امورات شهر رسیدگی کنند.
متأسفانه در این شهر برای نمونه هم که شده یک خیابان بدون مشکل وجود ندارد. همه خیابان ها و کوچه ها در اراک دارای گودال، چاله و دست انداز است.
در هر حال باید گفت کیفیت نامطلوب آسفالت خیابان‌های اصلی شهر و حتی کوچه‌پس‌کوچه‌های آن محل گلایه مشترک بیشتر مردم شهر بوده و شهروندان اراکی با چاله چوله های عجیب و غریب خیابان‌ها و پیاده روها، آسفالت ریزی و لکه گیری‌های غیراستاندارد و برخی معضلات شهری آشنا هستند و اکنون منتظر اقدامات موثر مسئولان شهرداری برای رفع این معضل ها هستند که همت مسئولان شهری را می‌طلبد.
در میان آشفته بازار پیاده رو های خیابان های شهر اراک و سنگ فرش های رنگارنگ آن و عدم هماهنگی در اجرای یکسان و یکنواخت سنگفرش پیاده رو این سوال را در ذهن ایجاد می‌کند که چرا هیچ گونه طرح جامع و مدونی برای طراحی و شکل پیاده روهای کلانشهر اراک وجود نداشته و هر قسمت از شهر و یا حتی یک خیابان و بلوار به یک شکل متفاوت بهسازی می‌شود و چرا زیرسازی مناسبی برای این سنگ فرشها، موزاییک ها و آسفالت ها صورت نمی گیرد تا پس از گذشت چند سال دچار آسیب نشوند و خسارت هایی از نظر اقتصادی برای شهر و البته خسارت های جانی برای افراد فراهم نیاورد.