چهارشنبه ۲۷ دی ۱۳۹۶ شماره ۷۶۹
عباس لعل بار. سردبیر
از حرف تا عمل فاصله بسیار است و این مثل را می توان به عینه در رفتارهای اخیر وزارت ارشاد دید. پس از آنکه معاون جدید مطبوعاتی وزارت ارشاد در اقدامی به جای حمایت از مطبوعات به استقبال رسانه های مجازی رفت و تمام قد از آنها حمایت کرد، طرح اشتراک مطبوعات را لغو و در آخرین اقدام ضدمطبوعاتی این معاونت به اصطلاح مطبوعاتی اقدام به رتبه بندی روزنامه ها به شیوه ای عجیب و قریب نمود. البته این اقدام معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد با واکنش مدیران مسئول روزنامه ها روبرو شد. آنها در نامه ای به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامــی نوشتند: « رتبهبندی روزنامهها عامل اصلی حیات یک روزنامه در اعطای یارانه، جذب آگهیهای دولتی، طرح اشتراک و تأسیس دفاتر جذب آگهی در استانها است. رتبهبندی اعمال شده به دو دلیل نامشروع و باطل است. اول، کارگروهی که رتبهبندی را انجام داده است، چند عضو تأثیرگذار آن متشکل از مدیران مسئول روزنامههایی بوده که در این طرح به عنوان متقاضی رتبهبندی شرکت داشتهاند و اتفاقاً حائز رتبه عالی در این رتبهبندی شدهاند. در حالی که طبق قانون هیأت داوری رتبهبندی میبایست از بین افرادی انتخاب شوند که ذینفع نباشند. دوم، روزنامه شرق در مهلت مقرر ۲۵ فروردین ۹۶ در طرح رتبهبندی شرکت نکرد و اعلام داشت که رتبهبندی روزنامهها را به رسمیت نخواهد شناخت.» آنها در پایان نامه شکایت گونه خود درخواست کردند که کمیسیون اصل ۹۰ شیوهنامه ارزیابی رتبهبندی را با نحوه حضور روزنامههای متقاضی در طرح را مورد بررسی قرار دهد و از منافع روزنامههایی که حقوق مسلم آنها تضییع شده است، دفاع نماید تا به مدد امنای مردم در خانه ملت حق به حقدار برسد. اما سوالی که اینجا ایجاد می شود این است که چرا معاون مطبوعاتی که باید حامی مطبوعات کشور باشد این چنین اقدام می کند؟ معاونت مطبوعاتی به جای آنکه اقدام قابل توجهی برای خبرنگاران و اصحاب رسانهها انجام دهداصلا مسئولیتی برای خود قائل نیست؛با کنار هم گذاشتن عملکرد معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد و آب رفتن تعداد صفحات، تیراژ مطبوعات و وضعیت بغرنج صنفی جامعه رسانهای کشور میتوان به قضاوت صحیحی در باره این معاونت دست یافت.بحران موجود در مطبوعات کشور موجب شده تا معیشت و کرامت اصحاب رسانه دچار خدشه شده و خانواده این صنف در معرض آسیبهای جدی قرار گیرند؛وقتی قاطبه اصحاب رسانه در زمینه میزان درآمد و معیشت در حداقل ممکن و کمتر از حقوق کارگران باشند بیتردید این وضعیت و حال بد آنان بر تعهدات جامعه رسانهای تاثیر نامطلوبی خواهد گذاشت.اینجاست که آدمی یاد احمد بورقانی فراهانی می افتد، کسی که در سمت معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد دولت اصلاحات توانست تا جای ممکن به ارتقای مطبوعات کشور کمک کند و حالا در وضعیتی قرار گرفتیم که عکس آن دوران در حال وقوع است.