دوشنبه ۲۹ خرداد ۹۶ شماره ۶۱۳
***
وقایع استان
***
پس از صحبت های جنجالی بهناز جعفری در یک نشست خبــــری و توهین به او و اهالی رســـانه با الفاظی چون «آقای خمار»، «کارمند»، «بی سواد» و در ادامه دفاع نامعقول برخی هنرمندان چون رامبد جوان از این هنرمند و در مقابل انتقادهای اهالی رسانه کمپینی به نام « توهین به اهالی رسانه ممنوع« راه افتاد.
این کمپین قصد دارد بر لزوم رعایت شان و احترام اهالی رسانه و رسانه‌ها تاکید کند و فرصتی برای پیگیری حقوق همه اهالی رسانه باشد. این کمپین در گام بعدی اقدام به نگارش نامه‌ای جامع به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد کرد تا بتواند پیگیر حقوق صنفی همکاران رسانه‌ای در همه ارکان آن باشد.
باید خبرنگار باشی تا بفهمی خبرنگار بودن چه شغلی است همانطور که به راحتی نمی توان در مورد شغلی چون بازیگری قضاوت کرد؛ ولی اینکه یاد بگیریم به جایگاه یکدیگر احترام بگذاریم مساله ایست که به شغل و سواد ارتباطی ندارد بلکه این مساله یک نوع نگرش و نگاه است که باید فرهنگ سازی شود؛ ولی این توهم که ما از خبرنگاران مهم تر هستیم همچنان در میان برخی از اقشار وجود دارد. خیلی لازم نیست راه دوری برویم در همین شهر خودمان گاه رفتارهایی با خبرنگاران از سوی مدیران برخی سازمان ها دیده می شود که متبادر کننده همان نگاه از بالا است. وقتی در جامعه ای هنوز جایگاه رسانه بعنوان چشم سوم و رکن چهارم دموکراسی شناخته شده نیست و همچنان عده ای می خواهند رسانه و خبرنگار مجیزگوی آن ها باشند و آن ها را مورد پرسش و انتقاد قرار ندهد نتیجه می شود بیرون انداختن خبرنگار از جلسه، دیر آمدن بر سر نشست مطبوعاتی، کتک کاری با خبرنگار و گاه توهین و تمسخر او. البته که در تمامی گروه ها افراد غیرحرفه ای و با دانش کم نفوذ کرده اند ولی این را نمی توان به همه آن گروه تعمیم داد، در مقابل باید پرسید آیا تمام هنرپیشگان ما سواد تجزیه و تحلیل دارند؟ یا ورزشکارانمان؟ در مورد مسئولین و مدیران که وضعیت اسف بارتر است، آیا همه مدیران بر اثر شایستگی و عملکرد انتخاب شده اند؟ در مورد اتفاقات چند روز اخیر برخی منتقدان سینما و کارشناسان اظهار نظرهایی داشته اند که اشاره به آن خالی از لطف نیست. نیما حسنی‌نسب، منتقد سینما و تلویزیون در واکنش به این اظهار بهناز جعفری مبنی بر نقد نشدن سریال در نشست خبری گفت: «خبرنگاری سینما یک شغل است که ربط چندانی به نقد و تحلیل فیلم و مطالعات سینمایی ندارد و اساساً منتقد فیلم با خبرنگار سینما فرق می‌کند (مثل تفاوت بازیگر با صدابردار و تدوین‌گر و گریمور.)
برای کارهای سطحی و رقیق سراغ از پرسش و تحلیلِ عمیق می‌گیرید؟ کی به شما گفته وظیفه خبرنگار تحلیل عمیق و نقد جدی است؟ درباره بقیه امور هم سوادتان در همین حدود است؟ فرار به جلوی شما را می‌فهمم، ولی اول بفرمایید خودتان در سواد و دانش حرفه‌ای و عمومی در چه جایگاهی نشستید که چنین حکمی بدهید؟
در این ربع قرنی که با نقد و تحلیل فیلم و فضای سینما همراهم، با وجود هم‌نشینی و هم‌کلامی با عموم بازیگران و دیگر اهالی سینما، به جرات فقط اندکی بین‌تان (شان) باسواد و دانشی و عالم دیدم. باقی همه شبیه به هم، کم‌سواد و بی‌سواد و کم‌دانش و بی‌دانش از این پشت صحنه به آن یکی در رفت و آمدند. قبول ندارید خلافش را ثابت کنید.»
یک کارشناس ادبیات نیز در مهر نوشته بود: «در یک جلسه پرسش و پاسخ، که جمعی آمده اند برای پاسخ و جمع دیگری برای پرسش، چه خیال جاهلانه ایست که گمان بریم گروهی را بر گروهی دیگر برتری است، چراکه خبرنگار و منتقد به کار خویش مشغول است و فیلمساز و نویسنده و بازیگر به حرفه خود. می توان به سوال ناشایست، سست، قضاوت نا به جا که -البته شامل انتقاد درست ولو تند و گزنده نمی شود- معترض شد اما تنها و تنها و تنها با گفتگو، با تحلیل و توضیح آن هم از سر صبر و حوصله»
بهرحال این بار اول نیست که چنین اتفاقی رخ می دهد و بارها اهالی رسانه زیر تیغ تهمت ها و بی احترامی ها قرار گرفته اند، شاید این ماجرا فرصت و مجالی بود تا این قشر واکنشی جدی نشان دهد. راه اندازی کمپین « توهین به اهالی رسانه ممنوع» اتفاق خوبی است که غیر از خبرنگاران و اهالی رسانه خیلی ها با آن همراه شده اند و در آخر کافی است یک روز فقط یک روز تمامی رسانه ها بخواهند سکوت کنند و کار نکنند قطعا آن روز دیدنی است.