به امید سالی خالی از ریا، خالی از فساد

چهارشنبه ۲۵اسفند ۹۵ شماره ۵۵۳
عباس لعل بار.سردبیر
انگار تمام این مدت یک چشم به هم زدنی بیش نبود…
ما را چه خیال است به آن جلوه رسیدن
او هستی و ما نیستی، او جلوه و ما هیچ
***
زمان توقف ناپذیر است و چه بخواهیم و چه نخواهیم در گذر، گذری که هر لحظه اش آبستن حادثه و رویدادی است تلخ یا شیرین. سالی که در آخرین روزهایش قرار داریم یکی از همان لحظه ها و گذرهاست. سال ۹۵ پر بود از حوادث ریز و درشت برای کشورمان، پر از زایش ها و پر از وداع های سخت و ناباورانه؛ وچه سخت است اعتراف کنیم که عمق تاثیر حوادث تلخ سالی که درحال عبور است بیش از حوادث شیرینش می باشد.
رفتن چهره های تاثیرگذاری چون عباس کیارستمی، داود رشیدی، حبیب محبیان، حمید سبزواری، منوچهر ستوده، جمشید ارجمندنصر، آیت الله هاشمی رفسنجانی، حبیب الله امیدوار، دکتر قاضی سعیدی و علی معلم و خیلی دیگرانی که خاطرات سالیان متمادی از زندگی ما را ساختند بی شک بر روند بسیاری از اتفاقات آتی تاثیر خواهد گذاشت. ولی باید اعتراف کرد که باید به امید زنده بود و زندگی کرد و نه رفتن ها ما را افسرده کند و نه آمدن ها ما را به خود غرّه نماید. مرحوم علی معلم که به عنوان یه روزنامه نگار و البته سینماگر چهره ی مهمی در حوزه فرهنگ و هنر بود سال گذشته در همین روزها به بهانه انتشار شماره ویژه نوروزی مجله «دنیای تصویر» مطلبی نوشت که خوانش دوباره آن به عقیده نگارنده خالی از لطف نیست. معلم در بخش هایی از یادداشت خود می نویسد: «پرسش همچنان باقی ست: نقش هر یک از ما، شما و در نهایت جامعه ایرانی در وقایعی که بر ما می گذرد چیست؟ مسئولیت های فردی و اجتماعی ما تا چه میزان بر خوشی و ناخوشی حال و احوال سالیان زندگی ما تاثیر دارد؟به چه میزان برخوشی و ناخوشی حال و احوال سالیان زندگی ما تاثیر دارد؟ به چه میزان کار را باید به سرنوشت و تقدیر ازلی سپرد؟ آیا حاکمیت نسبی ما بر سرنوشت مان انکار شدنی است؟ آیا صداقت، نیک اندیشی ، حق طلبی و حق خواهی ، ایمان به هستی بخشی ، نیکوکاری و بردباری، هوشمندی و درایت، نوعدوستی و انسانیتف در لحظه لحظه زندگی ما جاری است؟ کلام مان پاک است؟ نیت مان صالح است؟ از ریاکاری پرهیز می کنیم؟ بخل و حسد را کنار گذاشته ایم؟ به حق خود قانع هستیم؟ دنیا را صرفا برای منفعت خود نمی خواهیم؟ بیاییم در سال جدید برای همه دعا کنیم. برای کشورمان،کودکانمان، برای گسترش عدالت، پرهیز از ریا و فساد، برای زندگی پر از صلح و آرامش، برای همه ساکنان زمین. خدایا حال ما را به بهترین بدل و قلب مان را به بهترین نیات و آرزوها مملو کن.»