روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
دوشنبه ۹ بهمن ۱۳۹۶ شماره ۷۷۹
یوسف نیکفام
نویسنده و پژوهشگر
بخش سی و هشتم
در صفحۀ ۲ شماره ۳۷۷ روزنامۀ وقایع اتفاقیه چاپ شده در روز پنجشنبه هفتم رمضان ۱۲۷۴ هجری قمری دربارۀ انتصاب نصرت الدوله، فرزند عباس میرزا و برادر محمدشاه قاجار به حکمرانی ولایات عراق (اراک) چنین خبری درج شده است: «نواب والا شاهزادۀ والاتبار نصرت الدوله فیروز میرزا چون در هر مملکت و ولایت که به سمت حکمرانی منصوب شدند رعیت و ولایت را از آثار عدل و داد و ایثار صلاح و سداد در اندک فرصتی آسوده و آباد کردند و ولایت عراق که در چند سال گذشته حاکم کافی و کامل نداشت و اتفاقاً حکام آنجا یا بی تمیز بودند و یا متعدی و بدین- واسطه رعایای آن ملک قدری پریشان شده بودند کفالت چنین حکمران مردم دار عدالت دثار را درخور و سزاوار بود که در آبادی ولایت و پرستاری رعیت سعی موفور و جدّ نامحصور مرعی دارد در هذه السنۀ یونت ئیل اولیای دولت قاهره حسب الامر نواب معزی الیه را به حکومت آنجا منصوب داشتند که رعایا و برایا را از محاسن سلوک و رفتار خود مرفه الحال داشته در آبادی ولایت عراق اهتمام کافی مبذول دارند و جبر کسر آنها را به حسن کفالت و سلوک خودشان به عمل آورند.»
زنده یاد ابراهیم دهگان در یادداشت کوتاهی در کتاب کارنامه یا دو بخش دیگر از تاریخ اراک دربارۀ نصرت الدوله چنین می نویسد:«در اواسط سال ۱۲۷۴ حکومت عراق به نواب والا نصرت الدوله واگذار گردید و ریاست قشون را نیز بر عهده داشته ست. این حکومت تا به سال ۱۲۷۶ به طول کشیده است. حاکمی خودخواه، اهل عیش و طرب. اسم او در شکارگاه های عراق باقی ست.» [ص ۱۸۶٫]
در صفحۀ ۳ شماره ۳۷۹ همان روزنامه چاپ شده در روز پنجشنبه بیست و یکم رمضان همان سال دربارۀ دو فوج فراهان و حضورش در اردوی حاکم عربستان [خوزستان] چنین خبری درج شده است:«دیگر از نظم اردوی نواب معزی-الیه [منظور احتشام الدوله خانلر میرزا حکمران عربستان و لرستان و بروجرد و بختیاری است] نوشته اند که اهل نظام از توپچی و دو فوج سرباز فراهانی و فوج ناصریه و فوج امرائی همه روزه مشغول مشق نظام می باشند و خلاف نظم و قاعده به هیچ وجه از آنها ناشی و صادر نمی شود و اهالی آن ولایت از بودن افواج و توپچی مزبور در آنجا بسیار مشعوف می باشند که از داد و ستد آنها منافع می برند و هم از نظم و حسن سلوک آنها در امنیت و آسودگی می باشند و فوج امرائی را هم حسب الامر نواب معزی الیه در دیدن تهیه و تدارک و انجام و اتمام ناتمامی کار آنها بوده اند که روانۀ محمره [خرمشهر] شوند.»
