خانه » پیشنهاد سردبیر » «وقایع استان» گزارش می دهد؛ وضعیت بد رانندگی درون شهری اراک/رانندگان خشن

«وقایع استان» گزارش می دهد؛ وضعیت بد رانندگی درون شهری اراک/رانندگان خشن

یکشنبه ۲۸ خرداد ۹۶ شماره ۶۱۲
***
وقایع استان
***
وضعیت رانندگی در شهر اراک بسیار خراب است، این را همه همشهریان، پیاده و ســواره می گویند و البته سهمی برای خود درباره این وضع قائل نیستند. اینکه چرا همه ما از وضعیت بد رانندگی درون شهرها می نالیم و همواره شاهد بی نظمی های گسترده در خیابان های شهرمان هستیم دلایل بسیاری دارد. برخی دلیل آن را نداشتن خیابان های خوب می دانند، برخی نبود فرهنگ رانندگی و اینکه هر کسی خود را حق مقدم می داند و برخی هم نبودن قانونی که رانندگان را مجاب کند تا در مسیر بی نظمی حرکت نکنند! براساس آمارهایی که ناجا منتشر می کند، در سال ۹۴ استان مرکزی در میان سایر استانهای کشور از نظر وضعیت رانندگی درون شهرها، پنجمین استانی بوده که بدترین رانندگان را به خود دیده است. استانهای یزد، فارس، اصفهان و کرمان وضعیتی بدتر از مرکزی داشته اند و آمار مرگ و میر ناشی از تصادفات درون شهری در آنها بیشتر است. برای پاسخ به سوال «چرا ما بد رانندگی می کنیم؟» به میان مردم می رویم؛ خیابان قائم مقام یکی از پرترددترین خیابانهای شهر است که روزانه بطور متوسط ۲۲هزار خودرو در آن تردد می کنند. آقای محمدی، یکی از همشهریانی که روزانه چندین مرتبه از این خیابان می گذرد او درباره وضعیت رانندگی در شهر می گوید: هیچ‌کس رعایت دیگری را نمی‌کند و فقط به فکر خودشان هستند که زود به مقصد برسند. اما به این فکر نمی‌کنند که راننده ماشین کناری هم می‌خواهد زود به مقصد برسد. این رعایت کردن حقوق دیگران مهم‌ترین چیزی است که در رانندگی باید به آن توجه شود.
وی درباره فرهنگ رانندگی می گوید: متاسفانه همه ما فکر می‌کنیم خودمان بر حق هستیم؛ ما مردم با فرهنگی هستیم، اما خیلی از هموطنان ما در موضوع رانندگی عملکرد متفاوتی دارند، فکر می‌کنند خودشان با فرهنگ هستند و بقیه نیستند. بنابراین فکر می‌کنند، اگر حق کسی را هم در نظر نگیرند، به دیگران ضربه‌ای نزده‌اند، در حالی که اگر فرهنگ رانندگی را رعایت کنیم و هوای همدیگر را داشته باشیم به عنوان کسانی که با فرهنگ هستیم و نسبت به همدیگر شناخت داریم می‌توانیم کنار هم زندگی کنیم.
خانم بادکوبه ای یکی دیگر از شهروندان برخی روزها با ماشین همسرش در خیان های شهر تردد می کند معتقد است: مشکل ما در رانندگی مشکل فرهنگی است، باید روی این قضیه کار شود. متاسفانه ما چندان فرهنگ‌پذیر نیستم، چون فرهنگ‌سازی و تربیت را نمی‌شود در ۱۸ سالگی و ۲۰ سالگی شروع کرد، فرهنگ‌سازی از کودکی آغاز می‌شود. کدام پدر و مادر در خانه با فرزندش درباره قوانین رانندگی حرف می‌زند؟ ما بیشتر از شلوار جین و کتانی با بچه‌های‌مان درگیر نمی‌شویم. خیلی‌ها نمی‌دانند بچه‌شان کلاس چند است. از سوی دیگر آموزش و پرورش هم مشخص نیست که چه کار می‌کند؟
محمد یکی دیگر از همشهریان است که معتقد است: مشکل رانندگی در کشور ما قانون‌مدار نبودن همشهری‌ها و هم‌وطنانمان است. انگار کسی دوست ندارد قانون را رعایت کند، قوانین رانندگی برای این است که ما زودتر به کارمان برسیم. باید پذیرفت که فرهنگ رانندگی در کشور ما بسیار رقابتی و همراه با خشونت است. در این فرهنگ خشن مطمئنا شاهد بروز تصادفات بیشماری بدلیل عدم رعایت قانون هستیم. درون شهرها بویژه شهرهای بزرگ و مراکز استانها حدود ۹۰ درصد تصادف‌هایی که صورت می گیرد، با خصوصیات اخلاقی و رفتاری راننده ها ارتباط مستقیم دارد. به عبارت دیگر، افکار و اخلاقی که راننده ها در زندگی دارند، روی رانندگی آنها تاثیر می گذارد و همین ویژگی هایی رفتاری عامل بسیار مهم و تعیین کننده ای برای وقوع تصادف است. آمارها بیانگر این است که جدا از آسیب های جانی و مالی که به خاطر تصادف ها به راننده ها و خودروهای آنها وارد می شود، دست کم ۱۵۰۰ نفر در سال به خاطر درگیری های ناشی از خشونت در رانندگی آسیب می بینند.
موضوع اصلی این است که رانندگان در برخی مواقع، به جای اینکه در زمینه راندن و هدایت خودرویی تلاش کنند که پشت فرمان آن نشسته اند، به دنبال کارهای دیگری هستند که بخشی از این کارها خشونت محسوب می شود. بوق زدن های بیجا، حرکان مارپیچی، حرکت با سرعت بسیار آرام جلوی خودروهای دیگر به منظور آزار دادن، تغییر جهت ناگهانی خودرو بدون استفاده از راهنما یا رعایت حق تقدم و ترمز کردن ناگهانی، بی دلیل و بدون علامت دادن از جمله این رفتارهای خشن در رانندگی هستند.
به گزارش وقایع استان به نقل از خبرآنلاین، برخی از کارشناسان تعداد رفتارهای خشونت آمیز در رانندگی را بیش از ۳۸ مورد دانسته اند. برای نمونه، اگر راننده ای هنگام سبقت گرفتن بیش از اندازه چراغ بزند و باعث ترس یا احساس ناخوشایند در راننده جلویی شود، مصداق خشونت در رانندگی است. ولی آنچه در بالا آمد، بخشی از عمده ترین حرکاتی است که مصداق خشونت در رانندگی محسوب می شود.
نکته این است که چه عامل یا عواملی موجب می شود که یک راننده دست به خشونت بزند. در نظر داشته باشیم در شهری مانند اراک که هزاران مورد تردد خودرو وجود دارد اگر این خودروها در بهترین شرایط نیز حرکت کنند، باز هم احتمال به وجود آمدن تصادف یا اتفاق های مشابه زیاد است. چه برسد به اینکه رانندگان به عمد دست به خشونت نیز بزنند. بنابراین ضروری به نظر می رسد که عوامل ایجاد کننده خشونت شناسایی شوند.
به طور کلی عوامل محیطی و روانی را به عنوان دو عامل اصلی ایجادکننده خشونت مورد توجه قرار می دهند.ترافیک سنگین یا طولانی و آزاردهنده، وضعیت آب و هوا به خصوص هوای گرم و شرجی، آلودگی های شدید صوتی یا محیطی، شتاب در رسیدن به مقصد، تصور ناشناس بودن هنگام رانندگی و مخفی ماندن رفتارهای غیرعادی از دید آشنایان، همچنین احترام نگذاشتن به حق دیگران و رعایت قانون به عنوان دستورالعملی عمومی و لازم برای اجرا توسط تمامی افراد جامعه را جزو اصلی ترین عوامل محیطی بروز خشونت هنگام رانندگی به حساب می آورند.
در کنار این مسایل، عوامل روانی یا مسایل خلقی راننده ها هنگام رانندگی نیز می تواند به خشونت بینجامد. خشمگین بودن، ترس از مسایل واقعی یا غیرواقعی، برخورداری از اضطراب های ناشی از مشکلات روانی،احساس ناکامی در زندگی، خواب آلودگی به خاطر خستگی یا استفاده از داروهای مختلف، درد شدید در اندام مختلف بدن و استفاده از مواد مخدر یا الکل که مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، می توانند روان فرد را از حالت تعادل خارج کنند و باعث ایجاد خشونت در رانندگی شود.
گاهی مشکلات روحی و روانی جلوه های دیگری پیدا می کنند و به خشونت منجر می شوند. یعنی افراد با انگیزه های دیگری دست به کارهای خطرناک می زنند و در نهایت خشونت در رانندگی را مرتکب می شوند.
حرکات نمایشی و مارپیچ به انگیزه خودنمایی و ارضای عقده خودکم بینی، مبتلا بودن به بیماری های روانی حاد، احساس تبعیض نسبت به رانندگان پیر، بسیار جوان یا خانم ها، گرفتار خودشیفتگی یا عقده خود بزرگ بینی بودن و نادیده گرفتن حق تقدم دیگران، احساس برتری به خاطر برخورداری از خودروی گرانقیمت یا رفتارهای خطرناک خودروهای ارزان قیمت در برابر خودروهای گرانقیمت به انگیزه دهن کجی به رانندگان آنها وانتقام جویی از رانندگان برخوردار از رفتارهای غیرعادی بخشی از انگیزه های اعمال رفتارهای خشونت آمیز است.
برخی از رانندگان نیز وقتی پشت فرمان خودروی خود می نشینند، رعایت حق تقدم عبورشان از سوی دیگر رانندگان را بخشی از حریم خصوصی خود می دانند و در صورتی که راننده ای این حق را زیر پا بگذارد، از خود رفتارهای تلافی جویانه و خشونت آمیز بروز می دهند. در اصل، رانندگانی که رفتارهای خشونت آمیز دارند، به دو دسته کلی از نظر انگیزه تقسیم می شوند. افرادی که خودشان خشونت گرا هستند و افرادی که تحت تاثیر این نوع رفتار قرار می گیرند و واکنش مشابه بروز می دهند.
قانون با تعیین جریمه های مختلف تلاش می کند تا در برابر خشونت گرایان واکنش نشان دهد. اما فقط تعداد اندکی از این افراد توسط نیروهای پلیس راهنمایی و رانندگی شناسایی و جریمه می شوند. در بسیاری از موارد به خاطر متعدد بودن این رفتارها و محدود بودن نیروهای پلیس امکان برخورد با همه مجرمان میسر نیست، ولی در صورتی که چند نکته ضروری هنگام دادن گواهینامه یا تمدید آن از سوی راهنمایی و رانندگی صورت بگیرد، می تواند از حضور بسیاری از این دست رانندگان در جامعه جلوگیری کند.
گرفتن تست سلامت روان یا بررسی های مشابه که می تواند به شناسایی وضعیت روانی افراد منجر شود، یکی از راه های موثری است که جلوی بروز بسیاری از رفتارهای عادی یا خشونت آمیز رانندگان را می گیرد. راننده ای که به خاطر انجام یک عمل خشونت آمیز جریمه می شود، پیامدهای این اتفاق باید به اندازه ای برایش سنگین باشد که امکان تکرار آن را نداشته باشد. متاسفانه حتی ساده ترین بررسی های روانشناختی هنگام دادن گواهینامه انجام نمی شود و بسیار دیده شده است افرادی که از مشکلات روانی حادی برخوردارند، به خاطر اینکه نیازی به ارایه گواهی سلامت روان ندارند یا حتی از سوی راهنمایی رانندگی بررسی در خصوص سابقه مشکلات روانی افراد صورت نمی گیرد، گواهینامه به آسانی در اختیار افرادی قرار می گیرد که به مفهوم واقعی کلمه بیمار هستند!
نکته دیگر اینکه، شیشه‌های تیره غیراستاندارد، کاهش غیراستاندارد ارتفاع خودرو، به کارگیری چراغ‌ها یا لامپ های بیش از اندازه پرنور ونامناسب،افزایش توان موتور، استفاده از بوق های بد صدا و بسیار آزاردهنده یا نصب سیستم های صوتی با صدای بسیار زیاد و استفاده از موسیقی های محرک معمولا” از سوی رانندگانی انجام می شود که هنگام هدایت خودروی خود رفتارهای غیرعادی و جلب توجه کننده نشان می دهند.
به عبارت بهتر، راننده ای که خودرو خود را به شکلی غیرعادی و برای جلب توجه دیگران می آراید یا از امکانات فنی غیرمجاز بهره می برد، بدون شک هنگام رانندگی نیز رفتارش عادی نخواهد بود. در این گونه موارد، معمولا” پلیس به جریمه شخص مورد نظر بسنده می کند یا هنگام گرفتن معاینه فنی برخی از رانندگان این خودروها دچار مشکلاتی می شوند، اما از نظر روانی هیچ بررسی روی این افراد صورت نمی گیرد!
پایان سخن آنکه، رانندگی فعالیتی دشوار و پیچیده است که به توانایی جسمی و روانی زیادی نیاز دارد. در کشور ما در خصوص برخورداری راننده از توانایی های جسمی سختگیری می شود، اما همین دقت نظر در مورد توانایی های روانی افراد اعمال نمی شود و مشکلات زیادی برای جامعه به وجود می آورد.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme
Designed & Developed by: Sepanta Group Team.