روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
پنجشنبه ۹ دی ۱۳۹۵ شماره ۴۹۳
روشنک مشتاق
وقایع استان
سی و سه سال دارد، اما چهره اش به زنان چهل ساله شباهت بیشتری دارد، دور چشمانش سیاه است، ریمل هایش زیر چشمش ریخته، پوستش پر شده از چروک های عمیق. روی نیمکت پارک نشسته، از کیف سیاه کوچکش آیینه ای را بیرون می آورد، روی پایش می کشد تا شفاف شود سپس رژ قرمز رنگ را بیرون می آورد و چندین بار بر روی لب های باریکش می کشد. آیینه را در کیفش می گذارد و با دو انگشت اشاره اش سیاهی زیر چشمانش را پاک می کند. می گوید:« نیاز مردان را برطرف می کنم، اوایل برای خرج زندگی مجبور بودم تن فروشی کنم اما امروز نیاز مالی ندارم، بعد از مرگ پدرم،خانه اش به من رسید، خانه را فروختم و یک اتاق کوچک در بالا شهر خریدم، در بالا شهر هیچ کس به کسی کار ندارد و رفت و آمدهایم زیر نظر نیست. وقتی سه سالم بود مادرم مرد، آنقدر برادرانم اذیتم می کردند که سه بار از خانه فرار کردم، برای مخارج زندگی تن فروشی می کردم. یکی از برادرانم در اثر اعتیاد مرد و دومی خودکشی کرد. بعد از اینکه فهمیدم برادرانم مرده اند، به خانه برگشتم و چند ماهی با پدرم زندگی کردم اما به کارم عادت کرده بودم، هر بار که میخواستم لباس جدیدی بخرم سر خیابان می ایستادم و سوار یکی از ماشین های گرانقیمت می شدم و شب می توانستم آن لباس را بر تن کنم.
گاهی دلم برای پدرم می سوخت، با کارگری ما سه نفر را بزرگ کرد، یکی معتاد، یکی فاحشه و یکی روانی شدند. پدرم مرد خوبی بود، کارگر یک کارخانه بود که ارث پدربزرگم به او رسیده بود. ناراحتی قلبی داشت و سکته کرد. من ۱۴ سال است که تن فروشی می کنم، امــا این روزها تفننی این کار را می کنم. شغلم تن فروشی نیست و بسیاری از وقت ها در ازای پول از مشتریانم کادو می گیرم. دو مشتری ثابت دارم. با درآمدم تا پایان سال می توانم ماشین بخرم و بعد از آن دیگر مثل خانم ها زندگی می کنم و دیگر کار نمی کنم، حقوق بازنشستگی پدرم را می گیرم و مثل بقیه دخترها به خانه بخت می روم.صدای بوق ماشین می آید با عجله بلند می شود و می گوید، این مشتریم به زحمت می تواند زنش را بپیچاند، باید زود بروم. با کفش های پاشنه هفت سانتی اش با عجله به سمت مرد خیانتکار می دود.»
انوشیروان محسنی بندپی رئیس سازمان بهزیستی کشور در ماه جاری با اشاره به افزایش رشد روند زنانه شدن «آسیبهای اجتماعی» گفت: بهزیستی، اولویت خود را پیشگیری و آموزش را راهبرد قرار داده است و با تغییر سبک زندگی درصدد نهادینه کردن مسئولیت اجتماعی و مشارکت اجتماعی در سطح جامعه است.یقیناً این عمل از ابتدا وضعیت بحران به خود نگرفته است لذا اگر اقدامات پیشگیرانه از بدو شروع آسیب وجود نداشته باشد، وضعیت اسفناکی به خود می‌گیرد، چنانچه امروزه با افزایش طلاق و اعتیاد مواجه هستیم که بهزیستی با اقدامات پیشگیرانه در مقابله با آنها قد علم کرده است.اعتیاد در سن ۱۵ تا ۲۵ سال، نسبت مرد به زن ۶ به یک است. در سن ۲۵ تا ۴۰ سال، ۱۶ به یک است و در سن ۴۰ تا ۵۵ سال ۱۷ به یک است، این یک زنگ خطر است لذا باید با برنامه‌ریزی مناسب بتوانیم شرایطی را فراهم کنیم تا این روند رو به رشد مهار شود. حدود ۷۰ درصد آنها که یک میلیون و ۸۰ هزار نفر می‌شود، به دلیل فوت شوهر سرپرست خانوار شده‌اند و ۳۵۰ هزار نفر از زنان سرپرست خانوار به دلیل از کارافتادگی، زندانی شدن یا ترک شوهر از خانواده در این گروه جای دارند، ۲۵۰ هزار نفر به دلیل طلاق و جدایی و ۱۳۵ هزار نفر به دلیل عدم ازدواج، خودسرپرست هستند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در اوایل سال جاری اعلام کرد:« امروز ما در کشوری زندگی می کنیم که ۱۵ میلیون پرونده قضایی داریم و ۳۰۰ هزار مورد آن مربوط به حوزه موادمخدر است.در کشورمان آمار زنان معتاد به ۱۰ درصد افزایش یافته است.زندگی کردن ۱۸ میلیون نفر در محلات ناکارآمد شهری، گذران زندگی ۹ تا ۱۰ میلیون نفر در سکونتگاه های غیررسمی و افزایش ۱۰۰ درصدی تنهایی زندگی کردن زنان و دختران به عنوان بزرگترین آسیب های اجتماعی ما است.»
احمد صدیقی، استاد جامعه شناسی در گفت و گو با «وقایع استان» می گوید: « امروزه زنانه شدن آسیب های اجتماعی زنگ خطر جدی برای جامعه است. امروزه جرم ذاتا به سمت زنانه شدن گرایش دارد، برخی معتقدند به وجود آمدن اشکال جدید خانواده، اشتغال در بیرون از منزل، گرایش به فرهنگ غربی، افزایش توجه به مد و چشم و همچشمی های زنانه، گرایش به مادیات علت های اصلی گرایش زنان به جرم هایی از قبیل اعتیاد، تن فروشی، فحشا، دزدی، کارتن خوابی و… است، از نظر من در کنار این عوامل باید به تغییرات جمعیتی، اقتصادی، افزایش تعداد دختران فارغ التحصیل دانشگاهی، بالا رفتن سن ازدواج و افزایش نرخ طلاق، زنانه شدن بسیاری از پدیده‌ها از فقر تا سرپرستی خانوار و سالمندی و افزایش خشونت خانگی علیه زنان توجه کرد. خشونت خانگی علیه زنان مساله مهمی است چراکه این امر عامل موثری در افزایش گرایش به بزهکاری در بین زنان می باشد، برای مثال دختران و زنان زیادی هستند که برای رهایی از خشونت فیزیکی خانه را ترک می کنند که این امر خود پیامدهایی مثل اعتیاد، تن فروشی و… را در بر دارد. همچنین خشونت روانی علیه زنان در خانه نیز یکی از عوامل مهم در افزایش طلاق است، رواج خیانت در خانواده ها، تحقیر زن توسط همسر، سرکوفت های پیاپی و… موجب می شود زن نتواند زندگی مشترک را تحمل کند که این امر طلاق که یکی از مهم ترین آسیب های اجتماعی است را به دنبال دارد. در گذشته زنان نسبت به مردان کمتر در معرض جرایم مالی قرار می گرفتند، اما امروزه مسائل مالی بخش قابل توجهی از زنان را به بند کشیده است، برای مثال هفته گذشته خبری مبنی بر اینکه زنی در یکی از مناطق اطراف اراک چندین میلیون پول از مردم برای سپرده گذاری در بانک کلاهبرداری کرده، یا زنانی که در طلافروشی ها دست به دزدی می زنند.»
صدیقی معتقد است:« مهم ترین راهکار برای کاهش جرایم در بین زنان این است که به جرایم به صورت یک واقعیت اجتماعی نگاه کنیم و سعی در برخورد منطقی با آنها داشته باشیم. اولین گام برای مبارزه با آسیب ها این است که آمار دقیقی از آسیبهای اجتماعی داشته باشیم، بسیاری از آمارهایی که از سوی ادارات دولتی ارائه می شود، توسط آسیب شناسان نقد می شود و بسیاری از جرم شناسان معتقدند که مقدار این آسیب ها خیلی بیشتر از آن چیزی است که گزارش می شود.
پنهان کردن آسیب راه حل منطقی نمی باشد. همچنین این موضوعات ابتدا باید برای مسئولان دغدغه شود، آنها باید با استخدام مشاوران، روانشناسان، جرم شناسان و جامعه شناسان از دغدغه ها و آسیب های اجتماعی که مردم را تهدید می کنند،آگاه باشند. ریشه بسیاری از این آسیب ها مشکلات اقتصادی است، حل مشکلات اقتصادی می تواند گام موثری در جهت کاهش آسیب ها باشد.»
