«سوسن پرور» بازیگر اراکی از افراط مردم در جراحی های زیبایی می گوید/زشت و زیبا

دوشنبه ۲۷ شهریور ۹۶ شماره ۶۸۲

***

وقایع استان

سحر یاری

***

زیبایی برای همه ما انسان ها مهم است. ذات و فطرت انسان به دنبال زیبایی است. این پرسش که زیبایی چیست و چگونه تعریف می شود مدت ها ذهن فیلسوفان و اندیشمندان را مشغول به خود کرده بود. نائومی ولف نتیجه ی قرن ها استانداردسازی از مفهوم زیبایی را کنار گذاشته و به این مسئله اشاره کرد که زیبایی به مثابه ی یک واقعیت عینی و جهانروا اصلا وجود خارجی ندارد و مثل هر واقعیت اجتماعی دیگر به زمینه و سیاست دوران بستگی دارد. زیبایی از این منظر، تنها یک تخیل خوشایند است. تخیلی ریشه گرفته از باورهای اساطیری که عموما مردانه هم بوده اند. زیبایی ظاهری از همان ابتدا بیشتر برای زنان تعریف می شد و یک ویژگی زنانه بود؛ اما مسئله این است که توجه به زیبایی در سال های اخیر گستره بیشتری پیدا کرده است به گفته جامعه شناسان دیگر تنها نگاه خیره مردانه وجود ندارد و هم اکنون با پدیده ای به نام نگاه خیره زنانه نیز رو به رو هستیم یعنی مردان نیز به سمت رسیدن به استانداردها و تعریف هایی هستند که رسانه در معنای کلی آن به آن ها القا کرده است از مجله های و صفحه های مد تا چهره سلبریتی ها و… شاید همین باعث شده که جراحی های زیبایی هم اکنون در دنیا و به ویژه در ایران اینقدر طرفدار داشته باشد و زن ها و مردهایی بسیاری از سن و قشر مختلف به دنبال زیبایی تعریف شده ی تحمیلی باشند. از سایز اندام گرفته تا اندازه بینی و چشم. چندی پیش بود که عضو هیات مدیره انجمن جراحان پلاستیک خبر داد که در مجموع جراحی‌های زیبایی، ایران به نسبت جمعیت، رتبه اول را در دنیا دارد. کلانتر هرمزی به ایسکا نیوز گفته بود: «اغلب، افراد جراحی زیبایی را به شکل معجزه می‌بینند، فکر می‌کنند یک جراح زیبایی هر کاری بخواهد می‌تواند انجام دهد، در حالی که اینطور نیست. یک جراح پلاستیک، دوره تناسب زیبایی را هم آموزش می‌بیند و می‌آموزد که چطور بر اساس استانداردها و در صورت لزوم، نسوج سخت و نرم را جابجا کند. این با تصور مردم که فکر می‌کنند هر شکلی می‌شود به هر چهره‌ای داد مغایر است. ممکن است در بعضی موارد این اتفاق هم صورت پذیرد اما باید به جنبه‌های علمی و سلامت آن توجه کرد. ما هنوز نتوانسته‌ایم این ذهنیت را پاک کنیم که جراحی زیبایی برای هر نقطه از بدن و به هر شکلی که خواستند، امکان‌پذیر و صحیح نیست. باید این فرهنگ را در مردم ایجاد کرد که هیچکس نمی‌تواند شبیه شخص دیگری شود و اصلا لزومی برای این کار وجود ندارد. خداوند هر کدام از ما را به شکلی آفریده که در جزییات با همدیگر تفاوت داریم و اصلا زیبایی در همین تفاوت‌هاست. مخصوصا عمل‌های استخوانی و اسکلتی صورت اصلا آسان و بی‌عارضه نیست،‌ حتما باید لزومی داشته باشد که این عمل‌ها انجام شود و در قالب استانداردها بگنجد. باید حتما ارزش این کار را داشته باشد نه این که بخواهند شبیه هنرپیشه‌ها شوند یا تنوع ایجاد کنند، این دلایل اصلا منطقی نیست که بخواهند خودشان را به عمل‌ جراحی بسپارند.» در میان تمام علل گرایش مردم به این عمل ها نقش رسانه ها و مدلسازی بسیار مهم است فدرستون عامل اصلی تنظیم و مدیریت بدن در فرهنگ مصرفی را رسانه ها می داند. رسانه های عمومی مستمراً به الگوهای زیبایی بدن تاکید می کنند. بودریار نیز از زاویه دیگر معتقد است که ما در جهان شبیه سازی شده ای زندگی می کنیم که تعداد پیام و سیگنال هایی که توسط رسانه های ارتباطی و اطلاعاتی تولید و ارسال می شود هرگز مجال یافتن معنای درست آن ها را نمی دهد. تقویت پیام های بدنی متقابلا با انتشار داستان ها درباره ستارگان فیلم، تلویزیون، تعقیب اخبار در روزنامه های صبح و شبکه جهانی وب، رادیو و مطالب چاپ شده درباره مشاهیر صورت می گیرد. بنابراین رسانه ها در جهان امروز یکی از عوامل تعیین کننده تنظیم و مانیتور کردن بدن محسوب می شوند.

همین می تواند نشان دهد که چقدر ستارگان و زندگی آن ها در الگوبرداری زیبایی برای مردم و عامه مهم هستند. بیشترِ هنرپیشه ها و سلبریتی های ایرانی و خارجی معیار زیبایی می شوند و البته خود آن ها نیز در این ورطه افتاده اند و آمار جراحی های زیبایی در آن ها کم نیست؛ اما در میان اهمیت اندازه ها و سایزها هنرمندان و هنرپیشه هایی هستند که زیربار هیچ کدام از این تعریف ها نرفته اند و حتی با وجود سرزنش ها و پیشنهادهایی در این خصوص وقعی بر آن ننهاده اند.
«سوسن پرور» یکی از این هنرمندان است. این بازیگر اراکی تئاتر، سینما و تلویزیون معتقد است که صفت زشتی و زیبایی به چهره ارتباطی ندارد و با وجود تمام فحش هایی که در اینستاگرام به خاطر ظاهرم می خورم و تمام یشنهادها برای جراحی زیبایی می گویم که من این چهره را دوست دارم و هیچ‌گاه حاضر به تغییر آن نیستم.
او سال گذشته در گفتگویی با فارس با اشاره به جراحی های زیبایی که برخی بازیگران انجام می دهند، تصریح کرد: زیبایی می تواند بخشی از بازیگری باشد. از نگاه من در کار بازی ۴۰ درصد زیبایی و بقیه توانایی افراد مهم است؛ زمانی جراحی زیبایی تنها به عمل بینی منحصر می‌شد اما حالا آن قدر جراحی های متعددی وجود دارد که یک فرد نمی تواند ری اکشنی بر روی چهره خود داشته باشد. جالب است این را هم به شما بگویم نصف فحش های کامنت های اینستاگرامم می خورم به خاطر چهره ام است، به خاطر اینکه چرا عمل زیبایی نمی کنم. برخی حتی می گفتند که من برای جراحی می خواهم به تایلند بروم، اما این موضوع واقعا خنده دار است.
او در جایی دیگر گفته بود: وقتی به اینستاگرامم سر میزنم و می بینم درباره بازی ام نظر می دهند، از خوب و بدش صحبت می کنند. این موضوع برای من چالش برانگیز است. پس درباره آن با مخاطبانم در قالب همان کامنتها صحبت کرده و تبادل نظر می کنیم، اما اگر بیایند به من بگویند چرا خال هایت را برنمی داری یا چرا بینی ات را عمل نمی کنی؟ خب این شخصی است. مثل این است که بیایند بگویند چرا فلان کفش را پوشیدی. خب این سلیقه من است و مال من است. من این را دوست دارم، اما وقتی بیایند درباره کارم صحبت کنند حتی اگر مرا نقد کنند یا مرا بکوبند با آنها صحبت می کنم. اما از کنار کامنتهای بی اساس رد می شوم.
من هیچ وقت فکر نکردم زشت هستم و این برایم جالب بود که چرا همه مردم فکر می کنند من زشتم نمیخواهم بگویم که حوری ام، اما هیچ وقت فــــکر نکردم زشتم یا دماغم به صورتم نمی آید. یا هرگز فکر نکردم باید لب هایم را پروتز کنم. من فکر می کنم در مجموع قیافه ام طوری نیست که وقتی کسی در خیابان رد شود برگردد و نگاه کند. نه آنقدر زشت که برگردد دوباره نگاه کند ونه آنقدر زیبا که طرف میخکوب شود. چشم هایم می بیند. حس بویایی ام خوب است و همه چیز عالی است. فکر می کنم وقتی همه چیز درست کار می کند. پس اوضاع خوب است و همین کافی است.
وی به تازگی در گفتگویی با خراسان گفته است: من از چهره ام ناراضی نیستم امــا بعضی می گویند زشتم البته خودم اصلا این طور فکر نمی کنم. این که یکی بیاید بگوید برو دماغت را عمل کن، قرار نیست چیزی را در من تغییر دهد. صد سال دیگر هم این کار را انجام نمی‌دهم، زیرا تعریف و معیار هر کدام ما از زشتی و زیبایی متفاوت است. برای من سلامتی از همه چیز بالاتر است و خدا را بابت آن شاکرم.